خرابکاری های به جا مانده

یادگاری ها همیشه همان معنا را نخواهند داشت، مهم نیست یادگاری از کدام بخش زندگی است وقتی دچار حوادث روزمره شود ذره ذره معنیش را از دست میدهد و من امروز با بخش بزرگی از زندگیم خداحافظی کردم، بالاجبار اما ضروری ، مثل همه ی خدافظی ها تا دلت بخواهد اشک ریختم و از بیقراری های دنیا نالیدم ولی همین است که هست.
آدمها جدا میشوند میروند و روی خاطره شان‌ پا میگذراند و تو ناخودآگاه جایگزینشان میکنی و جاگزین ها همانی نمیشوند که باید باشند تا دلت آرام بگیرد و باید از آنها هم خداحافظی کنی، ترکشان کنی و معنا که از دست برود نمیشود خودت را گول بزنی که این همان قابی است که گوشه ی ذهنت نگه داشته بودی.
من امروز با بزرگترین یادگاری ام از رفتن آدمها خداحافظی کردم و هنوز دلم داغ است از فکر کردن به ادامه دادن ‌بدون معناها، بدون یادگاری ها و از همان اولش بدون آدمها...